Prima initiatief echter verbetering / aanvulling is beslist vereist !
De Participatiewet is op 1 juli 2014 aangenomen; de Quotumwet, een onderdeel daarvan, nog niet. In het najaarmoet de Tweede Kamer over dat wetsvoorstel beslissen.
De regering heeft een akkoord gesloten met vakbonden en werkgevers waarin is afgesproken dat in de komende jaren 100.000 gehandicapten aan het werk te helpen. De overheid neemt zelf ook nog 25.000 arbeidsplaatsen voor haar rekening.
De quotumwet is de stok achter de deur om werkgevers te houden aan die afspraak. Vanaf i januari 2015 gaat de overheid jaarlijks bekijken welke bedrijven niet genoeg gehandicapten in dienst hadden en die krijgen vervolgens een boete van 5000 euro per niet aangenomen werknemer.
Op zich een prima initiatief aangezien hun arbeidsparticipatie al jaren sterk achterblijft bij de rest van de beroepsbevolking en hen beperkt een eigen regie over hun leven te realiseren.
Inhoudelijk zijn er echter gerede twijfels over deze wet wel zal gaan doen wat zij beoogd aangezien slechts een deel van de mensen met een arbeidsbeperking behoort tot de doelgroep van de baangarantie nl.
A . Mensen met een arbeidsbeperking die niet het minimumloon kunnen verdienen
B . Wajongers
C . Mensen die op 1 januari 2015 nog op de wachtlijst WSW staan.
Dit betekent dat mensen met een Wia- of Wao uitkering en arbeidsgehandicapten zonder uitkering die het minimumloon wel kunnen verdienen, niet in aanmerking voor de baangarantie.
De wetgever gaat er blijkbaar vanuit dat bv. middelbaar- en hoger opgeleide arbeidsgehandicapten wél op eigen kracht aan het werk kunnen komen. Dit lijkt logisch echter die aanname wordt door de cijfers gelogenstraft.
De arbeidsparticipatie van middelbaar en hoger opgeleiden arbeidsgehandicapten is nauwelijks hoger dan die van de groep die niet zelfstandig het minimumloon kan verdienen.
De praktijk van alle dag heeft dus geleerd dat de mate waarin een arbeidsgehandicapte wordt belemmerd bij het verkrijgen en behouden van werk, niet is af te meten aan de verdiencapaciteit ervan.
De huidige afbakening in de quotumwet van de doelgroep zal daarom, weliswaar onbedoeld, een oneerlijke concurrentie tussen verschillende groepen werkzoekenden met een arbeidsbeperking (nl. tussen hen die wel onder het quotum vallen en zij die daar niet onder vallen) in de hand werken omdat werkgevers een boete zullen willen voorkomen hetgeen maatschappelijk onacceptabel behoort te zijn. Immers alleen een arbeidsgehandicapte die niet het minimumloon kan verdienen, telt voor de overheid mee bij de beoordeling of de werkgever voldoet aan de afspraak van het minimaal vereiste aantal in dienst hebbende arbeidsgehandicapten. Althans volgens definiëring van wat onder een arbeidsgehandicapte in de voorgenomen quotumwet van dit moment nog wordt verstaan.
Alvorens de wet aangenomen wordt, pleiten vakbonden en andere belangenorganisaties van arbeidsgehandicapten er dan ook terecht voor zeer kritisch te kijken naar de huidige definiëring van de doelgroep. Zij stellen (inclusief trouwens de werkgevers) voor, deze te wijzigen door niet het minimumloon als maatstaaf voor het voldoende in dienst hebben van arbeidsgehandicapten te hebben maar als uitgangspunt het aantal mensen met een structurele functionele beperking en het UWV laten vaststellen of daar sprake van is.
Blijft het probleem of een werkgever een beroep kan doen op passende begeleiding en voorzieningen voor de arbeidsgehandicapte op een duurzame werkplek. Gemeenten zijn immers niet verplicht deze voorzieningen aan te bieden. Juist in het belang van de arbeidsgehandicapten moet financiële compensatie dienaangaande voor de werkgever geregeld worden (en dat zonder bureaucratische rompslomp). Een calculerende en maatschappelijk minder betrokken werkgever zal anders de niet al te fors uitgevallen boete graag voor lief nemen.
Hans Spekman roept de PvdA, waarvan ik lid ben, op tot een activistische rol; laat de Tweede Kamer fractie hier invulling aangeven. Voorkom dat de quotumwet eenmaal aangenomen alsnog moet worden herzien daar zij in strijd zal blijken te zijn met het VN verdrag voor mensen met een beperking die uitgaat voor gelijke rechten / plichten voor een ieder en hieraan wordt in deze niet voldaan.
