Rafaja Ziekenhuis te Stadskanaal (onderdeel van de Treant Zorggroep) start Wondpoli en voorziet daarmee in een echte behoefte. Het recent sluiten van de Pijnpoli blijft echter meer dan pijnlijk.
Geweldig voor bewoners van Oost Groningen en Oost Drenthe dat a.s. maandag in het Rafaja Ziekenhuis te Stadkanaal, een wondpoli haar activiteiten start.
Met het ouder worden van de mens neemt immers het ontwikkelen van complexe- en chronische (spontaan moeilijk geneesbare) wonden, helaas toe. Daarbij komt dat door de minder goede leefomstandigheden / eetgewoonten in het verleden in vergelijking met elders, en de vergrijzing nu als gevolg van de toeslaande krimp, het aantal patiënten dat baat heeft bij de wondpoli hier bovengemiddeld is en sneller zal toenemen.
Wat echter niet vergeten mag worden is dat het Rafaja Ziekenhuis haar Pijnpoli (ooit begonnen door dokter Moesker) per 1 mei jl. heeft gesloten en dat veel patiënten van toen nog steeds letterlijk het lijdend voorwerp zijn omdat zij niet (tijdig) kunnen worden behandeld vanwege de wachtlijsten op de pijnpoli’s bij de andere ziekenhuislocaties van Treant Zorggroep (het Scheper in Emmen en het Bethesda in Hoogeveen) maar ook elders zoals die in Groningen of Hardenberg. Soms is de gewenste behandeling elders helemaal niet mogelijk vanwege het ontbreken van specifieke ‘Stadskanaalse’ behandelmethode waarbij de Zorgverzekering niet zelden ook nog ééns een negatieve rol speelt maar dat terzijde.
Depressiviteit en / of nog erger maakte zich dan ook van menig patiënt meester.
Ondanks het feit dat gemeenten over het door ziekenhuizen gevoerde beleid geen zeggenschap hebben, wil ik het College B&W van Stadskanaal ( Johan Hamster) en ook die van Borger-Odoorn ( Frits Alberts )toch nadrukkelijk vragen hun zorgen met betrekking tot de voortdurende gevolgen van het sluiten van de Pijnpoli, over te brengen aan het Bestuur van de Treant Zorggroep en de dagelijkse leiding van het Rafaja Ziekenhuis. Uiteraard verwacht ik van beide gemeenteraden dat zij hun colleges daarin actief stimuleren en ondersteunen. Hierin samenwerken met patiëntenverenigingen zoals Reumactief is m.i. aan ter bevelen.
Het mag duidelijk zijn: 2de Lijnszorg vraagt om voortdurende betrokkenheid !
