De politiek doet bijna voorkomen alsof de huidige lage rente ons overkomt, alsof het een natuurverschijnsel zou zijn en/ of schuift de schuld voor een mogelijke pensioenkorting veel te gemakkelijk in de schoenen van het ECB.
Echter de werkelijkheid is toch echt anders. Na de financiële crisis in Y2008 herstelt de economie in Europa onvoldoende door een te drastische en te langdurige politiek van nationale overheidsbezuinigingen.
Om de economie uit het slop te halen probeert de ECB middels kunstmatige ingrepen zoals lage rente op geleend geld, investeringen te stimuleren en via de nationale banken hebben landen invloed op de ECB.
De conclusie kan dan m.i. ook geen andere zijn dat nationale regeringen inclusief de Nederlandse op zijn minst medeverantwoordelijkheid dragen voor de huidige lage rente.
Te veronderstellen dat de huidige marktrente nog 60 jaar op dit lage niveau zou blijven is toch niet geloofwaardig gezien het feit dat in de achterliggende 30 a 60 jaar deze zo’n 5 a 6% heeft bedragen.
Daar het rendement op de beurs nog steeds voldoende is om de pensioenverplichtingen te kunnen waarborgen en er ook geen aanwijsbare redenen zijn die het aannemelijk maken dat dit in de toekomst niet het geval zou zijn, moet de Wet op de Pensioenen ten minste zodanig aangepast worden dat zij minder afhankelijk wordt van een actuele marktrente via een voortschrijdende gemiddelde van die rente over bv. de laatste 5 a 10 jaar of door een voortschrijdende gemiddelde van de marktrente en het rendement op aandelen / obligaties en / of wellicht door de zekerheid over de hoogte van onze toekomstige pensioenuitkering te verlagen.
De politiek is aanzet, er zit genoeg geld in kas van de pensioenfondsen
Een paar cijfers om dat inzichtelijk te maken en welke de situatie van het ABP benaderen.
Bij een gemiddelde levensverwachting moet aan de gepensioneerden gedurende de komende 20 jaar ca. 45% van het huidig belegd vermogen worden uitgekeerd, er is dus een overschot van ca. 55%.
Niet onbelangrijk te vermelden is dat van het belegd vermogen ( eind 2014 +- 450 miljard) max. zo’n 10% is opgebracht door de werkenden en door de gepensioneerden min. 90%.
Mocht het aanpassen van de wet niet lukken en daardoor een pensioenkorting onvermijdelijk worden, dan dient het financieel verlies voor de gepensioneerden gecompenseerd te worden via een extra verhoging van de AOW of/ een ingreep in de belastingsfeer. Het nadeel hiervan is waarschijnlijk dat dit budgettair neutraal zal worden doorgevoerd, hetgeen niets anders betekent dan dat het geld via bezuinigingen op andere rijksuitgaven op tafel moet komen. Deze weg heeft dan ook niet mijn voorkeur.
Tot slot:
Eerlijkheidshalve, een pensioenkorting voor gepensioneerden betekent ook een korting op de pensioenopbouw van de werkenden. Het verschil is dat de gepensioneerden dat nu al voelen in hun portemonnee en de werkenden dat pas d.w.z. wanneer zij de pensioengerechtigde leeftijd hebben bereikt. Echter hoe je het ook wendt of keert, beiden zijn de klos. Alleen de een wat eerder dan de ander, en wellicht is de verslechtering nu, voor de werkenden, op termijn nog te corrigeren.
